?کمک کردن به دیگران را به کودکان بیاموزیم:

?کودک برای آنکه بتواند شاد باشد، باید احساس کند که عضو با ارزشی از یک اجتماع بزرگ است و می‌تواند به زندگی افراد دیگر معنی ببخشد

?مثال:
در خانواده
مادر: دخترم باباجون میخواد بنویسه شما میتونی خودکارشو بدی؟

مادر: پسرم باباجون دستش پره شما میتونی پلاستیک میوه رو از دستش بگیری؟

بابا: دخترم شما میتونی دونه دونه لباسها رو از تو سبد به مامان بدی تا پهن کنه روی بند؟

بابا: پسرم مامان خوابیده شما روش پتو میکشی؟

در اجتماع
دخترم اون خانم پیر هست بلند شیم که اون خانوم بشینه؟

پسرم عینک اون خانم افتاد شما میتونه بهش بدی؟

✅کودکان بعد از کمک به دیگران و حس مفید بودن، احساس شادی میکنند و این شادی اثرش در وجود آنها خواهد ماند

در مورد نوجوانها یادمون باشه هیچوقت از زور و تهدید استفاده نکنیم چون بازنده میشیم.
یادمون باشه دیگه فرزندمون هم قد خود ماست و دیگه بچه کوچولوی ضعیف دیروز نیست

▪️ مقایسه کودکان عزت نفسشان را تخریب می کند

? مادر: ببین پسر عموت چقدر مرتبه، تمام تکالیفش رو به موقع انجام میده.
کاش مثل اون بودی.

? پیامد مخرب گفت و گوی بالا؛
وقتی مادر به مقایسه کودکش با پسر عموی ایشان می پردازد، این حس را در کودک ایجاد می کند که دیگران بهتر از او هستند (به تمام کودکان و افراد دیگر تعمیم می دهد) و او قادر نیست عملکرد خوبی داشته باشد و یا مطابق انتظارات والدینش زندگی کند.
این احساس برای رشد شخصیت و تحصیلی کودکتان بسیار مضر است و عزت نفس ایشان را تخریب می سازد.

✍️ #سرنوشت_آینده_کودکانتان در دستان شماست.

?برخوردی که شما امروز در سن 2، 3، 4، 5، 6 یا 16سالگی با آنان دارید،

?تعیین کننده سرنوشت و رفتار آنان در سن 24، 34، 44 سالگی است

? چرا که شما در حال تربیت و پرورش #بزرگسالان_آینده هستید

? شما امروز در حال ساختن آینده ی آنان می باشید.

?فراموش نکنید که
?
فرزندان ما پیام‌های ما به آینده‌ای هستند که ممکن است هرگز آن را نبینیم.

زمانی که برای فرزندمان تعیین می کنیم چه احساسی باید یا نباید داشته باشد، مثلا ” ناراحت نباش، نترس، خجالت نداره، اینکه ناراحتی نداره ” به هوش هیجانی او آسیب می زنیم.

شخصیت فرزندتان را زیر سوال نبرید.
احساس او را نفی نکنید.
او باید بداند خوب است، احساسات او تایید شده است،
اما رفتار او بر اساس آن احساسات درست نیست.

” میدونم ناراحتی، منم بودم ناراحت میشدم، اما اجازه نداری فریاد بزنی.”

⚡️بعضی والدین فکر میکنند اگر کودکشان سوالی نمیکند

یا هنوز برای دانستن خیلی کوچک است

یا بدتر از آن هنوز علاقه خاصی به موضوع و پرسیدن ندارد،

✨اما کودکان حتما سوال دارند.

شاید نمیدانند چگونه بپرسند

و شاید بی میلی والدین را در پاسخ دادن به چنین سؤالاتی احساس میکنند.

?مسئولیت والدین این است که

? حرف بزنند و اجازه دهند باب گفتگو باز شود.

فرزندان ازوالدین خود سرمشق می گیرند؛فرزندان شما همیشه با چشمان و گوشهای بازمتوجه شما هستند وصداقت،وفاداری،محبت، گفتار،رفتار پسندیده و ادب و نزاکت را باسرمشق گرفتن ازشما می آموزند

بچه ای که دائم به مادرمی گوید
«این و بیار یا اونو بده» یعنی نمی خواهد مسئولیت بپذیرد،

حال اگر مادر هرچه او می خواهد بدهد، باعث مسئولیت ناپذیر بارآمدن فرزندش می شود

‍ چی بهت گفتم؟
چرا سوالی را می پرسید که خودتان جواب را می دانید؟ انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟ وقتی می پرسید: لباست را کجا پرتاب کردی؟ لبخندی موذیانه می زند و می گذرد. اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید: “من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب
لباسی آویزان کن.”

‍ اگر تصور می کنید،کودک شما فقط بایستی با اسباب بازیهایش بازی کند و با شما کاری نداشته باشد،اشتباه می کنید.کودک نیاز دارد دنیا را کشف کند،وقتی شما راهنمایی نکنید،خودش دست به اقدام میزند وکارهای خطرناکی خواهد کرد.
بهتر است بازیهای مشترک داشته باشید واو را راهنمایی کنید.

??اگر فرزند بزرگتر می‌گوید “نوزاد جدید را دوست ندارم” به او نگویید این احساس بد است بلکه به او اجازه ابراز احساس خود را حتی مخفی بدهید.

✅با او مجادله نکنید و با نامطلوب بودن حضور یک نوزاد جدید در جمع خانوادگی در بعضی مواقع موافقت کنید و مواظب باشید به کودک احساس گناه و یا تقصیر از احساسات منفی‌اش را القا نکنید.

‍ ?گاهی بگذارید کودک در بازیهایی که میکنید بازنده شود اما اجازه ندهید ناامید شود میتوانید ترتیبی بدهید که کسی که بازنده میشود یک جایزه و برنده دو جایزه دریافت کند این ایده برای کودکانی که شکست را قبول نمیکنند میتواند مفید باشد گاهی بعضی کودکان بعد از بازنده شدن شروع به لجبازی و گریه و داد و فریاد میکنند که بازنده بودنشان را قبول نکنند. همچنین میتوانیم وقتی بازنده شد به خاطر تلاشش بهش تبریک بگیم و تشویقش کنیم دفعه بعد بیشتر تلاش کنه و اجازه بدیم خودش سعی کنه و برنده بشه ! باید کم کم کودک یاد بگیره که شکست جزیی از زندگیه و مهم اینه که دوباره تلاش کنه!

?از چه سنی باید به طرز لباس پوشیدن جلوی بچه ها بیشتر دقت کرد؟

?خوب است از وقتی بچه نسبت به قضایای جنسی مطلع شد و پدر و مادر دیدند کودک سوال هایی در این باره می پرسد یا اشاره هایی می کند، مثلا متوجه است لباس مادرش، باز است یا نه و کدام اندام های بدنش پیداست، در حضور او مراقب لباس پوشیدنشان باشند.

✅والد غیرهمجنس از 4-3 سالگی و والد همجنس باید از
6-5 سالگی در انتخاب لباس هایی که در حضور فرزندشان می پوشند، بیشتر دقت کنند.

#?بدخلقی‌ها ی کودکان در سن کودکی تا حد زیادی طبیعی و عادی هستند و اکثر کودکان بعضی اشکال این رفتار را در طول سنین خردسالی‌شان نشان می‌دهند. نحوه واکنش شما به بدخلقی مهم است.

⛔️خشم هرگز نباید قسمتی از عکس‌العمل باشد بلکه صبر بهترین رفتار است.

? در خصوص نوزادان استفاده از صدای ملایم و نوای محبت‌آمیز اغلب کودک را آرام می‌کند. بعضی از کودکان آرام نمی‌شوند و پذیرای نوازش محبت‌آمیز و صدای ملایم نیستند اما احتیاج دارند که بفهمند مادر کنارشان است و از آن‌ها حفاظت و حمایت درست می کند.

?اینجاست که کودکان آرام بودن را می‌آموزند.

?بزرگ‌ترین و بدترین خیانت پدر و مادر به فرزندشان این است که بچه شان را از کار بیندازند.

?یعنی، کارهایی را که فرزندشان قرار است انجام دهند پدر و مادر انجام دهند، با این عمل خیانت به فرزندشان می‌کنند.

ب عنوان مثال، به جای او حرف بزنند، به جای او مشق بنویسند، به جای او کار بکنند و به جای او فکر بکنند.

ما قرار است که بگذاریم بچه‌ها با خطا و اشتباه همه چیز را یاد بگیرند برای اینکه این مسئله مربوط به رشدشان است?

بچه که بودم وقتی کار اشتباهی می کردم مادرم می گفت: “اشکال نداره حالا چکار کنیم تا درست بشه؟" 

?اما مادر دوستم به او می گفت: “خاک بر سرت یه کار درست نمی تونی انجام بدی”
❎امروز هر دو بزرگسال و بالغیم وقتی اتفاق بدی میافته اولین فکری که به ذهنم میاد اینه که: “خب حالا چکار کنم؟” و با حداقل اضطراب و عصبانیت مشکل رو حل می کنم. 

اما دوستم با مواجه شدن با اتفاقات بد عصبانی میشه و میگه: “خاک بر سر من که نمی تونم یه کار درست انجام بدم چرا من اینقدر بدبختم!" 
?حرف های امروز ما و احساسی که به فرزندمان می دهیم تبدیل صدای درونی او خواهد شد. مراقب باشیم چه پیامی برای همه عمر به فرزندانمان می دهیم.

​والدینی که هنگام عصبانیت داد میزنند به فرزندشان این پیام را می دهند که من ضعیف و شکننده ام و تو کنترل کامل بر من و رفتار من داری، به علاوه به کودکشان می گویند وقتی اوضاع مطابق میل تو پیش نرفت جیغ بزن، لجبازی کن و زور بگو.

اشتباه_اکثر_والدین ????
❎ به همین دلیل والدینی که داد می زنند هر روز مجبورند بیشتر از روز قبل داد بزنند. آنها هر روز ضعیف تر و مغلوب تر می‌شوند و رفتار اشتباه کودکشان قوی‌تر خواهد شد در این میان همه بازنده خواهند بود.