از 3 سالگی تا 7 سالگی، کودک از طریق بازی است که همه چیز را می‌آموزد و جهان درون و بیرون خودش را کشف و درک می‌کند و بین 5 تا 7 سالگی است که با «خواندن» و «نوشتن» یا «سوادآموزی» آشنا می‌شود. کودک به دلیل بازی و سوادآموزی وارد مرحله‌ای می‌شود که به راحتی می‌توان گفت «تفریح» با «تعلیم» همراه می‌شود .

?#و هرگونه آموزشی که در آن شادی و لذت و رضایت و تفریح و سرگرمی نباشد، احتمالاً اگر هم بتواند نقشی در زندگی کودک داشته باشد، متأسفانه دیر یا زود، کودک آن‌ها را رها می‌کند و نه تنها به دنبال چیزی متفاوت، بلکه برخی از اوقات عکس آن می‌رود.

کودکان پرخاشگر، بی قرار و یا بیش فعال را می‌توان با قصه، آرام کرد.
می توان با قصه او را به کودکی تبدیل کرد که تمرکز و حوصله گوش دادن دارد.

آموزش از طریق قصه، راه‌ حلی مناسب برای حل مشکلات کودک است.

در مهد کودک های ایران 9 صندلی میگذارند و به 10 بچه میگویند هر کسی که نتواند سریعا برای خودش جایی بگیرد، باخته است و بعد 9 بچه و 8 صندلی و ادامه بازی تا زمانی که یک بچه باقی بماند و آن بچه برنده است. عادی است که بچه ها هم همدیگر را هل بدهند تا بتوانند خودشان روی صندلی بنشینند…!

اما در مهد کودک های ژاپن 9 صندلی میگذارند و به 10 بچه میگویند که اگر یک نفر از آنها روی صندلی جا نشود، همه آنها باخته اند. لذا بچه ها نهایت سعی خود را خواهند کرد تا طوری همدیگر را در بغل خود بگیرند که کل تیم 10 نفره روی 9 صندلی جا بشوند تا کسی بدون صندلی نماند و بعد 10 نفر برای 8 صندلی و بعد 10 نفر برای 7 صندلی و به همین شکل تا آخر.
با این بازی ما از بچگی به کودکان خود آموزش میدیم که هر کی باید به فکر خودش باشه. اما در سرزمین آفتاب، چشم بادامی ها با این بازی به بچه هاشون فرهنگ همدلی و کمک به همدیگر و کار تیمی رو یاد میدن.

?با نشان دادن تصاویر حیوانات مختلف به فرزند خود و پرسیدن اسم و صدای آن‌ها وسیله سرگرمی و در عین حال آموزشی را برای او فراهم کنید.

کاردستی و پازل‌های حیوانات می‌تواند نقشی موثرتر در آموزش داشته باشند. زیرا نه تنها موجب آشنایی کودکان با حیوانات مختلف و زندگی آن‌ها می‌شود بلکه در افزایش درک بصری تقویت حافظه و هماهنگی چشم و دست نیز مؤثر است

زمانی که فرزندتان در مورد مسایل جنسی طریقه به دنیا آمدن کودک یا مسایل مرتبط سوال میکند ،حتما باید به سوال فرزندتان جواب دهید ،بدون هول شدن و نگرانی از او سوال کنید"تو چی فکر میکنی؟” و بعد اطلاعاتش را تصحیح کنید و بصورت علمی و ساده به او جواب دهید .در این زمینه به فرزند تان دروغ نگویید.

‍ ?گاهی بگذارید کودک در بازیهایی که میکنید بازنده شود اما اجازه ندهید ناامید شود میتوانید ترتیبی بدهید که کسی که بازنده میشود یک جایزه و برنده دو جایزه دریافت کند این ایده برای کودکانی که شکست را قبول نمیکنند میتواند مفید باشد گاهی بعضی کودکان بعد از بازنده شدن شروع به لجبازی و گریه و داد و فریاد میکنند که بازنده بودنشان را قبول نکنند. همچنین میتوانیم وقتی بازنده شد به خاطر تلاشش بهش تبریک بگیم و تشویقش کنیم دفعه بعد بیشتر تلاش کنه و اجازه بدیم خودش سعی کنه و برنده بشه ! باید کم کم کودک یاد بگیره که شکست جزیی از زندگیه و مهم اینه که دوباره تلاش کنه!