بسیاری از مادران ایرانی دخترانشان را برای خانه‌داری تربیت می‌کنند نه برای یار و همسر شدن! این مادران غافلند از اینکه دامادشان اول همدل و همسر می‌خواهد نه آشپز!!!

غذا را می‌شود از بیرون خرید و تمام کار نظافت منزل را با کمک گرفتن از کسی انجام داد. ولی «دلدار» شدن فقط کار همسر است و بس…

یا پسرانشان را طوری بزرگ می‌کنند که ماشین و خانه دارد، طلا می‌خرد، ولی همدم زنش نیست! مردی برای زندگی مشترک نیست! مسئولیت‌پذیر نیست!

همسری که چند نوع قندان در جهیزیه‌اش است و همه همیشه شسته و مرتب هستند و پر از قند ولی یک چای سحر یا دم عصر با همسرش نمی‌خورد! جالب است بعضی‌ها برای شکستن این قندان بلامصرف ناراحت هم می‌شوند.